Відео

DZIĘKUJĘ ZA TOoo nagranie!

Zapraszamy na kurs: www.maszynadopisania.pl/kurs/nieznosna-namietnosc-jak-napisac-scene-milosna/

KUP KURS 🛒 sklep.kursypisarskie.pl/product/podstawy-pisania/

KUP KURS 🛒 sklep.kursypisarskie.pl/product/podstawy-pisania/

a czy można napisać krótki poradnik medyczny nie będąc lekarzem ale pisząc na podstawie innych prac i badań?

Bardzo pomocny wykład. Dziękuję 😊

Bardzo ciekawe informacje. Dziękuję :)

Jaka jest dopuszczalna długość tekstu? Do kiedy jest termin wysłania?

Biblioteka Główna UMK <3

Nie zewszywtkim bym się zgodziła. Mnóstwo książek zaczyna się choćby opisem. „Przemierzaliśmy długą żwirową drogę a po bokach kłębiły się grządki z warzywami ...”

Program kursu: www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-online-2/

Program kursu: www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-online/

To piękne z Pani strony, że będzie Pani prowadzić ten kurs <3 Może w końcu spełnię swe marzenie i napiszę książkę :)

Mickiewicz

Bardzo praktyczne, przydatne porady. Dziękuję! :)))

Dobre

Jak daleko można pójść w pisaniu powieści? Czy pisarska kreatywność ma jakieś granice?

To takie proste pytania, ale właśnie najtrudniejsze jest ubranie zasad w tak proste słowa :) świetny filmik!

Ja się umówiłam z Maciejem I widziałeś dziewczyny przez telefon gadają znaczy nie na słońcu jestem skoczył do nurkowania Maciej

Język dobrze wykształconych autorów nie bywa wulgarny ale finezyjny ,sprawiając szok czy wyciskając łzy -jak to jest w ''Doktorach" Ericha Segala czy w ''Absolwentach''..tak nie pisza niestety Polacy...W powieściach polskich sex i cipki górują nad rozumem więc leje się potok słow jak z rajfury, burdeli czy rzekomo też zpolicji i prokuratury.. / w ''Prokurator'' w ,''Kryształowi''./ Dlaczego w Polsce do pisania wdarło się tyle wulgaryzmów , a brak finezji , odniesień kulturowych ?.

jAK ZACZYNAMY NP. MYSLEĆ O CZYMS LUB ROZMOWĘ Z KIMŚ ? I tak startujmy z pisaniem !

Warsztat pisarza i twórczość łączy wykształcenie; Cook - medyczne, Grisham i Mróz- prawnicze ,Crithon - wszechstronne, Coughlin - prawnicze i 20 lat praktyki jako prokurator w USA w Detroit ...Potem pomysly na treści sypały się ..od razu ..Np.Carl HiaaSEN ''sZANTAŻ ZZA GROBU'' - WARSZTAT DZIENNIKARZA ...

Np. 'William Coughlin ''Cień wątpliwosci'' -zaczyna się od pogrzebu , a Ericha Segal'a ''Dokotrzy'' od prologu, poprzez strony lecą anegdoty ,żarty medyczne ,fakty i dawka wiedzy ,która szokuje od ratowania ludzi do sexu..dalej Segala ''Absolwenci'' i ''Doktorzy'' powinni trafić do lektur maturzystów i studentów na I rok każdych studiów ,zamiast czytanego i przestarzałego' Salineger'a ''Buszujący w zbożu''/sex w XIX i XX wieku.

Mój bohater nie bywa w kawiarniach, więc niczego tam nie zamawia

Moim zdaniem, jeżeli historia zaczyna się od snu, który jest dobrze napisany, uzasadniony i pasuje do klimatu świata przedstawionego, to jest, jak najbardziej na plus. Dla mnie ideałem takiego wprowadzenia jest sytuacja, gdy sen przedstawia prawdziwy wygląd świata opowieści, a po wybudzeniu się postaci czytelnik widzi sielankę, o której wie, że jest, tylko ciszą przed burzą.

A mnie nic z tego nie przekonuje. Wolę słuchać opinii takich artystów jak Bonda, Mróz lub Nesbo, którzy jednak nie bez powodu są na topie i ich opinia jest dla mnie kluczowa. Pozdrawiam

Według mnie są dwa scenariusze. Książka może być po prostu albo źle albo dobrze napisana. W przypadku tego drugiego - wszystkie 'rozpoczęcia' są prawidłowe. Nie rozumiem na przykład, czemu by nie zacząć od prologu (chociażby J. Flanagan). Jeżeli pisze się dobrze - to pisze się dobrze i książka w efekcie jest pozycją na poziomie, po którą sięga dużo osób.

latte :)

wiem, że nic nie wiem ale coś wybrać trzeba :D jadę prosto.

Swietny odcinek . Daje suba i włączam następny.

Nie ze wszystkim się zgadzam. Na przykład książka C. Dickensa -,, Opowieść Wigilijna "zaczęła się od śmierci Marleya. Lektura bardzo mi się podobała.

Co do prologu to akurat jestem innego zdania bo np Gra o Tron, czyli początek Pieśni Lodu i Ognia zaczyna się właśnie od prologu i nie powoduje to żadnych negatywnych aspektów w książce, wręcz przeciwnie, wprowadza i rozpoczyna w miarę subtelny sposób główny wątek całej sagi jakim są biali wędrowcy, więc dzięki prologowi Pieśń Lodu i Ognia jest spięta niczym klamra powodując początkowe uczucie zmieszania i tajemniczości w po prologowych losach bohaterów.

Po obejrzeniu całego filmiku odnoszę wrażenie, że książka powinna być szablonowa. Otóż nie! Osobiście uważam, że nie ważne jest to jak zaczynasz powieść - od jakiej sceny, od dialogu lub opisu, monologu, pogody... Jeśli autor jest na tyle zdolny, aby przyciągnąć wzrok czytelnika obojętnie jakim rodzajem wstępu, ale napisanym dobrze to da radę ogarnąć resztę powieści. Prolog też nie jest zły. Masa dobrych autorów zaczyna swoje książki od prologu. Można też zwrócić uwagę na "Granicę" Zofii Nałkowskiej - o ironio! Ona na początku książki wstawiła zakończenie! Dlatego uważam, że nie powinno się kierować tym "czego nie należy robić", a tym "jak zrobić to, co chcesz, żeby nie wyszło nudne".

Dla niektórych ciekawsze może jest to jak zaczyna się od nie wiadomo czego najgorszego a dla innych jest lepszy to jak zaczniesz od dialogu od pogody od przywitania się od przedstawienia się od wszystkiego można zacząć ale i tak czy jak będzie choć chociaż jeden czytelnik który musi tak książka nie spodoba I czy ty czytałaś ,,w pustyni i w puszczy

Trzeba walczyć o swoje marzenia . Już wiem co będę czytał podczas dlugich jesiennych wieczorów :)

Polecam tego pisarza :)

narracja 3 osobowa najlepsza, najłatwiejsza w odbiorze i najprzyjemniejsza w odczuciu, żeby dobrze ująć historię w tej narracji wystarczy nie uważać siebie (osoby piszącej) za wszechwiedzącego od samego początku tylko powoli informować czytelnika o nowych faktach, najlepiej w takim tempie w jakim te informacje trafiają również do bohaterów powieści, przez to zamiast oddalać się od bohaterów (jak to było określone w filmie i co zdecydowanie mi się nie podoba i nie zgadzam się z tym) możemy zacząć się z nimi utożsamiać, wręcz wcielić się w jakąś z tych postaci MIMO że narracja nie jest 1szo osobowa (swoją drogą tej po prostu nienawidzę, jak mam przeczytać książkę pod wezwaniem "per JA" to mnie krew zalewa) Zdecydowanie sympatyczniej brzmi dla mnie fragment: "W tłumie mignęła jej postać tak znajoma, tak bliska, że nie mogła się pomylić. Emma poczuła wtedy przypływ nadziei, ciepło na sercu, które już od tak dawna stawało się dla niej coraz bardziej obce. A więc jej siostra żyła. Żyłą, lecz ukrywała się. Jaki był jednak tego powód? Musiała się dowiedzieć." niż: "W tłumie mignęła mi przed oczami znajoma postać, tak bliska, że nie mogłam się pomylić. Poczułam wtedy przypływ nadziei, ciepło na sercu, które już od tak dawna stawało się dla mnie coraz bardziej obce... " Tu zakończę gdyż już w tym miejscu można gdybać o tym, czy aby bohaterka powinna mieć świadomość tego poczucia obcości, czy jednak nie do końca, bo jak wiemy ludzie niejednokrotnie nie są wstanie konkretnie określić tego co czują i jak silnie nacechowane to uczucie jest. Te przykłady są zupełnie wymyślone i napisane na poczekaniu z głowy, wiec proszę nie szukać odpowiedników w literaturze :P Podsumowując, wg mnie, najłatwiejsza ( choć nie prosta jak budowa cepa) do zbudowania jest narracja 3cio osobowa, najmilsza w odbiorze również jest ta narracja i żadna inna. Najwięcej akcji i szczegółów pozwala wprowadzić narracja 3-cio osobowa. Zdecydowanie na dłuższy dystans (dłuższe powieści) TYLKO ta narracja. Oczywiście opinia jest zupełnie subiektywna, niemniej nie tknę żadnej książki z inną narracją, są one dla mnie zwyczajnie nudne, męczące i trudne w odbiorze, a jak jeszcze bohatera/ki opowiadającej swoje przeżycia się NIE LUBI to już w ogóle można pożegnać i książkę i autora (bo nie oszukujmy się jak trafimy na dobrą powieść pod danym nazwiskiem, to sięgniemy po inną spod ręki tej samej osoby nawet jeżeli okaże się gorsza, nadal będziemy czekać na kolejne dzieła) Przepraszam że tak rozwiąźle i serdecznie pozdrawiam.

Wniosek z pierwszych 4 minut filmu? Książki zaczynać nie należy. A tak na serio wydaje mi się, że powieść można zacząć w dowolny sposób. Ważne żeby było to zrobione dobrze. Np. scena pogrzebu: wystarczy trochę luźniejsze podejście, może nawet jakiś żart. A ten przykład ze snem podany przez Panią prowadzącą byłby może nawet dobry na początek jakiegoś dreszczowca, bo daje taki specyficzny klimat.

Nie przemawiają do mnie Pani porady. Bo zakonnica w powieści nie musi wcale mówić jak zakonnica, bo przecież może to być bardzo rozbudowana postać, która ma jakiś ukryty cel. Nie do końca przekonują mnie Pani porady, bo niektóre dynamiczne dialogi, również świetnie się obronią. Oczywiście nie tak banalne, jak Pani przytacza, ale z jakąś intrygą, tajemnicą, ciekawostką. Wcale wtedy gest nie musi być potrzebny, bo sama treść może wciągnąć.

Moim zdaniem nie ma jednego idealnego przepisu na dobrą powieść. Wszystko zależy od umiejętności i wyobraźni autora oraz gustu czytelnika.

Książka Sienkiewicza zaczynała się od dialogu

Doktor Żywago zaczyna się od pogrzebu

Większość książek, które czytam zaczynają się prologiem i wiem, że ludzie je lubią.

Dzięki

Bardzo dobry poradnik. Ja zaczynając książkę najwidoczniej zrobiłem błąd, gdyż rozpocząłem swoją powieść od monologu postaci. Dziękuję i Pozdrawiam !!!

Zapraszamy na kurs pisarski w Warszawie www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-warszawa/

Zapraszamy na kurs pisarski w Warszawie www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-warszawa/

Zapraszamy na kurs pisarski w Warszawie www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-warszawa/

Zapraszamy na kurs pisarski w Warszawie www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-warszawa/

Zapraszamy na kurs pisarski w Warszawie www.maszynadopisania.pl/kurs/podstawy-pisania-warszawa/